'Bist Du ein mensch, so fühle meine Not'
(voor dr. Geerhard E. Schaap, psychiater)
Totdat er iemand komt die mij ziet
in de stilte, die naar me luistert
in het donker is er geen plekje in mijn hersenen
waar het geluk zit, maar wanneer ik
genees van mijn gesloten toekomst
wordt het daarboven weer soepel
lenige zenuwcellen, herstellende banen.
Hij brak mijn limbisch zwijgen: de amygdala
begon te glanzen en er was druk verkeer
tussen de dendrieten.
Hij zei: 'Het is mijn taak serotonine vrij te maken
en dat kan alleen als er voldoende
aminozuur aanwezig is. Dat zuur zit
in bananen. Je moet je brein flexibel houden
door een goed gesprek, een prima pil
of een kromme banaan. Fietsen is ook niet gek.
Maar zo eenvoudig is het niet, dat begrijp je wel.'
Hij grijnsde: 'We gaan er hard tegen aan!'
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.