IJs op het vallen

Een haar om mijn staart,
mijn hand in mijn ketting
grond ligt op fiets,
ik hoor wat ge-ting.

Beetje allemaal wazig,
het draait wiel nog door,
heup in mijn pijnscheut,
gelach van kletsmajoor.

Handen zijn mijn ijskoud,
opgedaan wel muts,
fiets op een beetje lachen,
wat een gepruts.

Weg was de glad,
verwacht had ik wel,
in de winter gewoon,
het ging zo snel.

Een staart in mijn haar,
mijn ketting in mijn hand,
de fiets op de grond,
ergens in een koud land.

Dichter(s): Beryl van Herwijnen

Locatie: Coördinaten: (52.21792768028164, 5.171733498573303)

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: juli 2023

Vormgever: Eric van der Vegt

Opmerkingen of wetenswaardigheden: In april 2021 won Herwijnen met dit gedicht de jaarlijkse poëziewedstrijd voor Hilversumse middelbare scholieren (bovenbouw). In haar woorden: “Dit gedicht heb ik geschreven vanuit de gedachte dat je na een metaforisch flinke val mag lijden en daardoor weer op kan staan. Met de inspiratie van een letterlijk fietsongelukje op een ijzige weg.” Op het muurtje achterin de speeltuin langs de Neuweg zijn drie dichtregels te vinden. Van Beryl's gedicht is de derde strofe afgebeeld. Ernaast hangt een bordje met de complete tekst.

Meer info: - bron: https://www.livehilversum.com/nl/specials/kunst-op-straat/kunst-op-de-neuweg/beryl-van-herwijnen/gedicht-beryl-van-herwijnen

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.