Ik kijk naar het water- en of het stil is
of zwart, en rimpelt of glinstert, het doet maar
ik denk: zo is het, dit is hoe het moet
er drijven eenden tegen het riet, die eenden
daar, in het riet, er staan wat wilgen en elzen
die daar, in de bocht van de rivier
alles heeft zijn eigen moment, zijn eigen plek
er waren oneindig veel mogelijkheden om
een landschap met een rivier te zijn
er is gekozen voor deze ene en deze is goed
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.