in de vloedkamer van mijn kruin
duid ik ruis die door oren waait
hang ik schuld en angst aan gevolg
verbind ik hoop daad en betekenis
geen zin leeft lang in een koud heelal
daarom luister ik naar ruis - fluister
voor mij uit woorden die wind
goedertierend door takken zaait
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.