ons laatste huis moest aan zee staan
waar de zon schijnt en een milde bries waait
dan noemen we het kapersnest of kakelbont
jij in bloemetjesjurk ik in mijn eeuwige hawaïshirt
op de veranda twee rotan schommelstoelen
waar we ongestoord tokkelen op onze ukeles
in de keuken een verweerde tafel van wrakhout
in de mandjes van onze rollators de flessen wijn
op de scootmobiel een piratenvlag
op de spatbordsticker born to raise hell
we nemen drie katten uit het asiel jack sparrow
han solo en kapitein haak die een pootje mist
onze kinderen blijven voor altijd
met hun kinderen bij ons wonen
maar nu nog even niet kom mee naar boven
ons bed ligt al te lang voor anker
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.