Klaagzang van de Boonesmolen

Klaagzang van de Boonesmolen
In de winterstorm ben ik bezweken.
Mijn bovenas brak als bordkarton.
Ze roofden me leeg, zonder pardon.
Die kaalslag viel niet af te smeken.

Onthoofd sta ik achter het perron,
Waar ik met de nek word aangekeken.
Ik bid steeds om een reddingsteken,
Maar vrees: dit wordt mijn eindstation.

Voorbestemd om de mens te dienen
Voedde ik vele monden in Weert.
(Ik was zo’n trotse maalmachine!)

Terwijl de stad me nu negeert
Verval ik lijdzaam tot ruïne.
Zeg me: wat deed ik verkeerd?

Dichter(s): Paul Sterk

Locatie: Stationsplein 14, Weert, Nederland

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: 2013

Relatie met locatie: Sonnet is te lezen op het perron van spoor 3B. Recht tegenover die plek is de locatie van de ruïne van de Boonesmolen.

Initiatiefnemer: Molenstichting Weerterland

Boek: Winddicht - molensonnetten (Uitgeverij TIC, 2014)

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Aan de achterzijde van station Weert ligt de Boonesmolen (gebouwd in 1855). De molen was van 1863 tot 1927 eigendom van de familie Boonen. Naast deze molen werd later de spoorlijn Eindhoven-Roermond aangelegd. In 1949 brak de bovenas tijdens een zware storm. Vanaf 1968 werden onderdelen uit de Boonesmolen gebruikt voor herstel van andere molens.

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.