Hier liggen mijn voetstappen te drogen
in de zon, hechten herinneringen
nog aan muren van het huis, dat eens
mijn thuis was, toen ik nieuw begon.

Nog kaatst de echo op de gevel van
zoveel pas ontdekte vrijheid en zoveel
vriendschap op weg naar morgen
en de overvolle, oeverloze tijd.

Nog fluisteren de bomen in het park
over het broze van de lente en het
ongeduld van later en het klateren
van stemmen vroeger en vandaag.