laat het zout maar zitten

impressie van een zoutvoorlichting
in slappeterp

onwaardig hun optreden, woorden
omkledend, nietszeggend en schuw
de samenkomst vonden ze storend
het antwoord ontweken ze sluw

de kans dat de muren gaan scheuren
de grond kan verzakken, verzilt
daar moesten we niet over zeuren
zij droegen een andere bril

wie staat met een steen voor hun ruiten
hem wacht het politiegevang
die zoutinstallatie-schavuiten
vermoeren en gaan maar hun gang

naast winst zijn er andere waarden
hoe groen is je hart voor de aarde?

Dichter(s): Peter Vermaat

Locatie: Menamerdyk 1, 9037 JV Slappeterp, Nederland

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: 2013

Relatie met locatie: Voor het kerkje van Slappeterp, ter herinnering aan het feit dat in 2011 deze omgeving een zoutwinningsgebied dreigde te worden.

Initiatiefnemer: De werkgroep 'Zout is fout'

Boek: Uit: 'meeuwen krijsen langs het water, gedichten van een lage terp' (Discovery Books, Leeuwarden, 2012)

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Het gedicht is ontstaan als eerste in een reeks van tien gedichten. Deze zijn uitgegeven in een speciale bundel: Peter Vermaat, 'Het duistert buiten' (in eigen beheer, 2011). Het eerste exemplaar is op zaterdag 10 september 2011 overhandigd aan Lutz Jacobi, toenmalig Tweede Kamerlid voor de PvdA. Dit gedicht en de andere zijn op die dag voorgedragen tijdens de poëtische manifestatie tegen de zoutwinning onder land. Op die dag werd in zesentwintig kerken van Noordwest Friesland de noodklok geluid tegen de plannen van Frisia om onder land naar zout te boren. Het uiteindelijke resultaat is geweest, dat Frisia zijn plannen heeft ingetrokken.

Naam invuller: Peter Vermaat

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.