Leumolen
Het stof van eeuwen ligt in jou verzonken
Je pelde gort, sloeg olie, maalde graan
En zag de mulders komen en weer gaan
Je hebt hen steeds een boterham geschonken
Soldaten heb je lijdelijk weerstaan
En hoge heren die naar hebzucht stonken
Je lot leek vaak al door het lot beklonken
Met water, droogte, storm of rode haan
Nu hangt de noodklok zwijgend in je toren
Nou er geen vijand, zelfs geen onraad is
Geen klant die zijn aanwezigheid laat horen
Je drooggevallen beun droomt stil van vis
Klimop bewijst je trouw, in stil bekoren
Beschermt de Keulse maagd je in haar nis
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.