En dan is er
deze plaats.
Na donkere tijden herleeft,
met okeren glans, de zon.
Waar we met alle liefsten op wacht staan.
Onbevangen. Vloeibaar haast.
Tot we met het licht versmelten.
En in dat volkomen ogenblik
mateloos beminnen kunnen.
Onkwetsbaar zijn. Voor altijd ook.
Geen reden meer om te verdwijnen,
er is zoveel om voor te blijven.
© Eddy D'Haenens
Dit gedicht gericht aan kwetsbare jongeren werd ingehuldigd op de laatste dag van het stadsdichterschap van Eddy D'Haenens en krijgt aan jeugdcentrum Jotie - langs de kant van de Dijkstraat - een permanente plaats.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.