Mariënburg

waar ooit
de nonnen zuchtten
en na intens gebed
de stilte van het klooster
bezit nam van de tuin
daar roepen nu
de goddeloze kinderen
om ijsjes
en zeulen zwangere moeders
als bezwete pakezels
in een woestijn van steen…

waar ooit
in de kapel gebeden werd
en god nog man was
of tenminste daar op leek
waar bruiden in hun cel verbleven
terwijl de cel nu
veelal in de bruid
verloren gaat
en wij zwanger
van misdaad zijn
in een woestijn van steen…

waar ooit
de gouden engel
in het verstilde klooster trad
gaan nu
de mensen van de stad
naar het theater
een nieuwe tempel
stijlvol poortgebouw
symbool
van toen naar nu
van mij naar u
in een woestijn van steen…