het zout van de zee nog schrapend
van mijn huid, richt ik mijn gezicht
richting zon, terras en stadsgeluid
de nieuwe wind die door de zeestad
waait, heeft frisgroene scheuten gezaaid
van gemaakte plannen en verhalen
hoofd omhoog zo kan ik verwonderd dwalen
langs panden voor daagse handel en cultuur
baksteen, natuursteen, gevels groeien
na de snelle wederopbouw van weleer
in de leer bij krachtige architectuur
mijn koene stad zie ik aanhoudend bloeien
het hart van vissers, sterke scheepvaart en
veel meer, met doorgaande wijde aders
hofdame, landhuis, kasteel of kamerheer
sprookjes met uitsluitend goede daders
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.