de bomen hebben zachte groene hersenen
en het water heeft een huid van glas
met lange tanden
eet mijn stad haar monumenten op
haar holle koningen
op een koperen paard
met mijn buik vol gedichten
loop ik door de breedsprakige straten
en tel de vogels
die als gevleugelde woorden
op daken zitten
hier kan ik oud worden
als een kei in diep groen water
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.