Statig symbool, fier, hoog op uw troon,
uw machtige wieken; ze spiegelen
in het grijsglimmende water van de Singel
die slingerend uw groot lichaam omringt.
Uw granen, gestampt uit de wind, hebben
reeds eeuwen, monden en buiken gevuld;
met uw kap in de wind ziet u wilgen buigen,
groengeel in het stadse krakeel. Geloof
hoop en liefde wiekt u vanaf dit toneel,
naar mensen die fietsen in rijen, in
dampende gassen, in gierende auto’s, allen
in haast aan uw schoonheid voorbij.
Monument, op voetstuk in bloemrijk decor;
waar bruidsparen zwaaien en roeien, blijft
u malen en stampen, in ritme vertrouwend
op wolken en zon.
Uw schoonheid maakt Alkmaar waardig,
eeuwig sterk en altijd jong.