Zoals het landschap in mijn ogen -
zo heb ik je voorgelogen dat
de dingen grijpbaar zijn.

Wat ons betreft -
dit graaien in bedauwde weiden,
fruit dat te hard voor tanden is -

we hebben deze vorm gewild.
Kijk naar het landschap waar
bomen in iconen overgaan
en iedereen een naam geeft
aan een ander.

Hou dit vol.
Hou vol dat wij elkaar herkennen,
ook in schemer.
zoals verhalen lijken op een paard
en kinderen op wolken.

Hou het vol.
Ooit wordt je bij de pols genomen,
tekent iemand met je hand,
en zijn wij werkelijk

een landschap voor elkaar.