Hier ben je mij nabij
als in een droom lees ik je spoor
de weg die jij bent gegaan

Aan de kim legt stilte
zijn stolp van flinterfijn zilver
over het golven van de tijd

Ik voel je hand in mijn hand
en onze vingers onthullen
wat te groots was voor woorden
te kwetsbaar om te worden getoond

Herinnering zingt ons verhaal
van jou naar mij, van mij naar jou
op de polsslag van de aarde

Ik draag de schaduw van weemoed
als een mantel om mijn schouders
maar onze band baadt in helder licht

Hier ben je me nabij
als ik glimlach straalt de hemel
als ik mijn leed tracht te verbijten
fluistert de wind mij vrij