niets dan de brandende berg
toen de koempels vertrokken
schoot de mijnsteenberg in brand
een uitgestorven stilte smeult zwavel
als donkere vrucht van een zoomloze slaap
opa, vader, broer
geblakerde passanten versplinterd in verhalen
namen uitgekapt in rauw geschuurde steen
de gangen zijn dichtgestopt
het land is leeggelopen
en niets dan de brandende berg bleef achter
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.