Nijmegen, over de brug,
dat was bourgondisch treuren
met scheuren in de muren,
eenzelvige bomen
langs het geduldige water
en straten die rezen en daalden
alsof de stad ademhaalde.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.