zie hoe de rivier met een weids gebaar
zich sluit rondom de stenen muren
hoor hoe hoefslagen kletteren op
de kasseien van slingerende straatjes
die als donkere aders hun weg zoeken
verweven in een plattegrond
zie hoe de stadspoorten
met altijd een open oog
elke passant monsteren
hoe de bochten van barok slingeren
in het dak en torentjes van de H. Lucia
op eilandjes tussen de stadsgrachten
fluisteren stenen van het kasteel
dat daar ooit heeft gestaan
de muren als rechte ruggen
lieten slechts hun fundamenten
zwaar verweerd achter
in zachte zwarte aarde
waar later wortels van bomen
struiken en heesters voedsel vonden
binnen de stadsmuren lopen
geluiden en geuren in elkaar over
met aan het begin en einde van
deze dagen vaak een rand
van goud en zilver
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.