waar jij jezelf mee omringt heb je meestal veel gemeen, en
daarom zijn dat dus de mensen die je om je heen hebt
ik kijk om me heen… waar is iedereen gebleven?
koude wangen en handen; omringd door de regen
nog even, misschien zal ik eindelijk breken
het liefst laat ik alles in het leven achter wegen
alles in de steek; ben mezelf al vergeten
ik beef en toch kan het me weinig nog schelen

onverschillig
ik kan mezelf wel blijven tillen
maar heeft het nut als ik al die moeite ga verspillen?
heeft het nut om te hopen en graag te willen?
zó waardeloos begin ik alles nu opeens te vinden

ik verlies m’n zicht: alles lijkt grijs te zijn…
toch wil ik niks van het licht: de kleuren doen mij pijn