Hier stijstoe dan, krekt as is de brug op,
kenst gedachten voaren loaten.
n Brug met bogen ken dij even
boven dien reis uut tillen.

Wachten is as n knoal dan weer as n schip,
t besef groeit hoe meer je der bij stil stoan.
n Openstoande brug is n gat ien e tied
allenneg met geduld te dichten.

Dit monemint verbiendt
de joaren van dou en nou.
t Vergruit mit bruggen en t knoal
tussen Noordhörn en Zuudhörn.

Tied en òfstaand worden hier overbrugd
as steun veur t geheugen.
An tegenstellengen woagt n brug hom nait,
dat mou-je over loaten an minsen.

(c) Willem Tjebbe Oostenbrink


Gedicht schreven ien t Westerkertiers (strofe 1 en 2) en ien t Hogelaandsters (strofe 3 en 4),
twee Nedersaksische streektoalvariaanten van t Grunnegs.


VERTALING:
 
Over bruggen

Hier sta je dan, net alsof de brug op is,
je kunt gedachten laten varen.
'n Brug met bogen kan jou even
boven je reis uit tillen.

Wachten is als een kanaal, dan weer als een schip,
het besef groeit hoe meer je er bij stil staat.
'n Openstaande brug is een gat in de tijd
alleen met geduld te dichten.

Dit monument verbindt
de jaren van toen en nu.
Het vergroeit met de bruggen en het kanaal
tussen Noordhorn en Zuidhorn.

Tijd en afstand worden hier overbrugd
als steun voor 't geheugen.
Aan tegenstellingen waagt 'n brug zich niet,
dat moet je over laten aan mensen.


(c) Willem Tjebbe Oostenbrink


Gedicht geschreven in het Westerkwartiers (strofe 1 en 2) en in het Hogelandsters (strofe 3 en 4),
twee Nedersaksische streektaalvarianten van het Gronings.