Mijn blad zwatelt
heel anders dan
het blad van wilg
of van kastanje.
Hoor je dat?
Dat doet de vorm
dat kan je niet
veranderen.
Maar in de winter zijn we
stil tenzij het stormt. Dan
geven wij de lucht gelegenheid
te gieren door onze kale
zwijgende takken en
zwiepende twijgen.
Heel af en toe
een keihard schot.
Schrok je ervan?
Een groot stuk schors
barst los van stam.
Wat een knal!
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.