Scherfgeluk
Bij de onthulling van de Canon van Vlaardingen
vormgegeven in 5 mozaïeken zitmuren


In een Hof van rust en Spektakel
verhalen we de tijd door een huid
van verkavelde scherven.

In kristallijnen craquelé
verschijnen de voorouders
van ons, erven,
die met kop en schouders
boven de Vlaardingse
huizen uit staken:

van Hoogvliet tot Heusdens,
de Krabbeplasman tot Callenburgh,
Steurvissers en soldaten,
de wonderwolkjes van Mostert.

We zien de Beste Vrinden
die je maar kunt vinden,
de Slag, de Brand, de Vloed,
maar ook:

de gloed op vele gezichten
als we de Nieuwe Haring,
met veel aplomb,
onze grootste lof toedichten.

We zijn ons pijnloos bewust
van onze saecken, waaraan we
gewend lijken te raken,
alsof ze niet gebeurd zijn.

Maar met één schot uit de canon
barsten we uit onze voegen,
vullen de kroegen zich met verhalen
van tijd die maar niet wil sterven,
tijd die zich hult in een huid
van scherfgeluk.