Schouwmolen

De Itterbeek die zacht je voeten kust
Was eeuwenlang je stille werkgezel
Al dwong ze jou in jullie samenspel
Door waterschaarste al te vaak tot rust

Met jou als boegbeeld vaart het landschap wel
Je fraaie bouw oogt trots en zelfbewust
Met flair en stijl, de kunstenaar tot lust
Beziel jij tot sonnet of aquarel

Ooit werd je stilgelegd: je was te traag
Hoe trouw ook jij je baas was toegewijd
Je dreigde zelfs nog in verval te raken

Nu ben je als een onverstoorbaar baken
Jezelf genoeg: een teken in de tijd
Oase in de drukte van vandaag