Tijdens de lessen moedertaal was het
lang stilzitten met je broekzakken bol
van de knikkers. Om er na het verlossende
belsignaal mee te mikken naar de prentjes
van coureurs. Een kunst was het
om ze van zeven tegels ver neer te kegelen:
de paarse van Mercier-BP, de blauwe
van Willem II, de gele van Mann en Kas-Kaskol.
En dan had je nog dat ene idool met Faema
en opvallend rode V, waarvoor je nog eens
drie stappen achteruit moest gaan.
Zelfs op de speelplaats
van een jongensschool was Merckx
moeilijk te verslaan.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.