In de naam van de Roos
lopen wij met onze hond
Op het Palmplein zitten we stil
bij een heldin, die bij ons is
- als het ware – in koper en tin
“Ja dat was toen met Beatrix
zegt me verder nix, maar…
wat zie jij eruit!
Kom effe zitten lieverd,
ouwe rotzak van me
wat kan ik voor je doen?”
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.