Yn in grien mar grau dekor,
dripket bitter wiet ûnder dyn
suterich mûtske wei.
Stadich gûlt de grize loft dyn
grime fuort, betinkt de natoer
in wûndermoaie wink:
In lyts brún dier nimt dy in hiel skoft
strak op, set dy dan mei grutte soarch
gewoan wer goed teplak.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.