Thuiskomst

Dit is mijn droom- het kleine huis aan de rivier;
het rusteloze scheren van de zwaluw gaat er
langs dak en raam; de roodborst nestelt bij de vlier.
Een schip zeilt traag voorbij; de bel luidt over ’t water.

En als ik nader waar de dijk zich buigt door ’t land,
richt kort zich op die in de lage tuin gebogen
over de spade staat,-en met de vrije hand
weert zij het helle licht beschuttend van de ogen.

Hoe ken ik dit gebaar, hoe is het mij vertrouwd,
dit sterke opzien van wie daag’lijks naar de lucht en
het wiss’lend, open water turend, rustig oud
werd in dit dijkland en zijn ruime wolkenvluchten.

Er is een scherp herkennen van elkaar en
dan komt zij langs het smalle klinkerpad gelopen,-
maar keert nog terug en stoot de stroeve huisdeur open.
Dit ogenblik-wat tellen zóveel bitt’re jaren?

Dichter(s): Ida Gerhardt

Locatie: Burg. van Tuinenplein 1, 8265TJ Kampen

Taal: Nederlands

Relatie met locatie: Ida Gerhardt heeft van 1939 tot en met 1951 in Kampen gewoond. Het gedicht beschrijft het landschap dat je kunt zien door het raam waar het gedicht op staat. Daarnaast past het thema thuiskomst goed bij een treinstation waar een deel van de reizigers thuiskomt.

Boek: Uit: 'Kosmos' (uitgever v/h C.A. Mees, 1940)

Meer info: https://suzannevdijk.wordpress.com/2017/11/11/straatgedicht/

Naam invuller: Suzanne

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.