Tij noch tijd

Een dikke muur van zand met gras erover.
Meer stelt een dijk niet voor als er geen
wispelturig water valt te weren. Dat weten
ze hier best, maar ook dat je moet willen

leren heersen over wat je in de hand niet
hebt zoals daar storm en vloed en springtij
zijn. Want schijn heeft deze streken ooit te
hard bedrogen. Van verleden valt geen

mededogen te verwachten. Het staat vast.
Maar de rivier blijft in beweging. Ziet, daar
vliedt zij. Vastberaden in haar element alsof
ze op een missie is. Tij noch tijd staat stil.


Bert Bevers