Ooit ontmoette de schipper de wachter
het water de kade, de boot de brug maar
de vaart is eruit, het wachten voorbij.
Wat rest is een onwaardig baken
een doffe, doelloze diamant
aangetast door de tand des tijds.
Het smeekt weer gezien te worden
een tiny expo, gratis bieb of leugenbankje
voor jou en mij waar tijd even niet telt.
Dan zullen de zwanen weer dansen
ontmoet als vanouds het water de kade
is het weer fijn als vroeger thuiskomen.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.