Tuin Dordrechts Museum

Als ik gestorven ben
zal in de tuin van dit museum
boven het warrig bladerengedruis
een merel net zo helder zingen
op net zo'n late voorjaarsdag.

En ik, ik zal er niet meer zijn
om door dit zingen te vergeten
dat ik moet sterven mettertijd.

Maar aan de andre kant zal ik
- je weet maar nooit -
veel langer leven dan die vogel.
En als ik toch onder de zoden lig
dan zal mijn zoon nog eens
een merel net zo horen klinken
op net zo'n late voorjaarsdag.
En hij zal weten wie ik was
en ach, een vogel weet van niets.

Maar aan de andre kant alweer:
als merels aan hun vaders konden denken,
wellicht dat ze dan krasten als een raaf.

Dichter(s): Jan Eijkelboom

Locatie: Dordrecht museumstraat 40

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: 5 juli 2011

Relatie met locatie: Gedicht over de locatie

Initiatiefnemer: Dordrechts Museum

Boek: Uit: 'Wat blijft komt nooit terug', De Arbeiderspers, Amsterdam, 1979.

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Bij vergelijking van de tekst op de muur en de tekst van het gedicht blijkt dat een woord vergeten is: 'En als ik toch onder de zoden lig / Dan zal mijn zoon nog eens een merel net zo horen klinken / Op net zo’n late voorjaarsdag / En hij zal weten wie ik was…'. Op de muur is 'hij' weggelaten.

Meer info: Zie http://www.youtube.com/watch?v=8w7lPQ1HPPc?t=2m42s De bundel waaruit dit gedicht is te lezen en te downloaden op https://www.dbnl.org/tekst/eijk005watb01_01/eijk005watb01_01_0016.php Zie ook https://www.dordrechtsmuseum.nl/museumtuin/

Naam invuller: Johan Hoekstra

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.