tussen de torens

ik wacht op jou
met de ellebogen op mijn knieën,
de armen gekruist
gerust
hoog in de dakgoot
klinkt een merel een beetje gregoriaans
de toren zweet ossenbloed
hier gaat niets verloren.

als 't vuur
van de stad
vervaagt

sterven
de vonken
in onze straten

zinkt de lucht

en klemt een
laatste dronken
glimlach zich
tussen de kasseien
waar al
wat wij zeiden
in voegen begraven ligt
warm ik mijn gezicht.

Dichter(s): Maarten van den Berg

Locatie: Het Vagevuur, Maastricht, Nederland

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: 2012

Initiatiefnemer: Maarten van de Berg

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Maarten van de Berg is beeldend kunstenaar. Om 'brood op de plank' te krijgen reed hij als taxi-chauffeur rond. Tijdens het wachten op nieuwe klanten, schreef hij zijn gedachten op en maakte daar gedichten van. Inmiddels heeft hij zijn eigen taxibedrijf en bovendien heeft hij ook al enkele dichtbundels gepubliceerd. Het bovenstaande gedicht is gebeiteld in twee hardstenen banken, die zich bevinden tussen twee bekende kerken aan het Vrijthof in Maastricht: De Sint Servaaskerk en de Sint Janskerk. Het straatje tussen beide kerken heet het Vagevuur. Maarten van de Berg heeft zelf het initiatief genomen om dit gedicht te mogen laten aanbrengen op beide hardstenen banken in het Vagevuur. De Gemeente Maastricht gaf toestemming, mits Maarten het uitvoeren van zijn voorstel zelf bekostigde! En dat is uiteindelijk gelukt.

Naam invuller: Ed Silanoe

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.