van grenzen gezwegen
om bruggen te slaan
tussen de oevers van dromen
daar moet je Damiaan voor zijn
de brug houdt het water in een ijzeren
greep. een rij kruisjes steekt de Dijle over
als het telpatroon van jonge eenden
schoolkinderen fietsen vrolijk de overkant
weg. in de voetsporen van Damiaan
lopen mensen over het water
de Wilde Heide vlijt zich vredig
in de groene lende van Ninde
het water is niet meer te diep
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.