al dagen komt hij 's morgens
als iedereen nog slaapt,
hij zit tussen de varens
en brengt een dis van morgenrood,
zijn mensentakje haalt hij boven
zij geeuwt, wil verder slapen
hij wacht en neemt zijn tijd
komt terug en spreidt zijn zijden vleugels,
haar teugels hangt hij in een boom
hij draait een hoed van venuskruid,
nectar sijpelt in haar kelk,
ze trekt haar rokje hoger
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.