Ik ben verliefd op een plataan.
Hij woont niet ver bij mij vandaan.
Het is een schoonheid van een boom.
Zo om te zien, gewoon een droom.
Zijn imposante groene kruin
leidt je aanvallig om de tuin.
Hij is veel ouder dan hij lijkt
als je zijn bast eens goed bekijkt.
In wintertijd oogt hij het meest
een grimmig, prehistorisch beest
of een verdoolde olifant
gekreukeld als een oude krant.
Als in het voorjaar groeit en bloeit
wat u en mij altijd weer boeit
staat hij er kaal en somber bij
die oude, taaie boom van mij.
Ik glimlach, want ik weet vooruit:
straks lopen ook zijn bladeren uit
en zal hij weer eens laten zien
waarom ik hem te minnen dien.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.