Voorseizoenen

Wat huizen aan het oog weten te onttrekken: sporen
van palen, palen op rij, begraven wereld van leem
en hout. Scherven, ook hier, geluk is van alle tijden.
Ovens voor ijzer. Geen slak sneller dan een ijzerslak
zeg ik en kijk, een nederzetting ligt aan mijn voeten.

Ik zie mijn oude huis (wat zit daaronder, wat steekt
daarachter?) aan de overzijde, zoals het zich nooit
liet zien, vanaf deze plek die niet eerder een plek was
nu ook met buurkinderen van toen, hun eigen opa
en oma geworden, een soort reünie en niemand zegt
nee, je bent niks veranderd.

Waar bulldozers zich laten tegenhouden door
plastic linten stap ik ongemoeid het verleden uit.
Je stelt geen vraag (wil de echte Chamaaf opstaan)
je geeft hooguit antwoord in licht verbaasde retoriek:
gek hè die straat zoals die zich aan je openbaart.

Dichter(s): Willem Bierman

Locatie: Herderweg 1, 7312 AG Apeldoorn, Nederland

Taal: Nederlands

Vormgever: Han Goudswaard ontwierp de bank en het gedicht.

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Woningbouwvereniging De Goede Woning uit Apeldoorn wilde graag zo’n 80 woningen bouwen, maar dat kon niet zonder dat er eerst grondig archeologisch onderzoek was gedaan op de plek waar de huizen moesten komen. En er werd inderdaad een en ander gevonden. Restanten van een paar boerderijen uit de tweede eeuw na Christus. Daarbij werden naast resten van Romeins aardewerk ook gave restanten van een ijzeroven gevonden. De Veluwe was een industrieel gebied de eerste eeuwen, er werd ijzer gewonnen uit klappersteen door een bevolkingsgroep die Chamaven worden genoemd. Het verbrandingsproces gebeurde met de bomen die er stonden en daarmee was de eerste industriële ramp een feit. Boomwortels hielden niet langer het zand vast en dat begon alle kanten op te stuiven. Een bedreiging voor de boeren aan de randen van de Veluwe die pas onder controle kwam toen er onder leiding van de zandgraaf, eeuwen later, overal vliegdennen werden geplant op de Veluwe. Onderzoek werd gedaan en de huizen konden worden gebouwd. We weten nu wat er onder de woningen heeft gelegen en dan is het wel mooi dat de nietsvermoedende wandelaar of nieuwe bewoner dat ook te weten kan komen. Stadsdichter aan het werk en een ontwerper mocht een object maken waar de buurt ook gewoon plezier van mocht hebben: een robuuste bank. Van ijzer natuurlijk! De stadsdichter was Willem Bierman. Op de bank staan regels uit het gedicht dat hij maakte ter ere van de vondst.

Meer info: https://hetrijmrijk.wordpress.com/2016/08/02/een-soort-reunie-met-willem-bierman/

Naam invuller: Ernst Jan Peters

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.