Wacht eens, voorbijganger, blijf een ogenblik staan.
Sta stil bij de gedachte dat er goede gronden zijn
om te beseffen: wat een prachtpark is dit hier.

Meertjes! Beekjes! Kronkelpaden! Vergezichten
met een glimlach! Kikkers! IJsvogels! Salamanders!
Wat een ideale plek om van de tijdgeest uit te blazen.

Ga dat ervaren, stedeling. Volg het pad en ontdek
waar dat op uitloopt. Ontspanning! Rust! Plezier!
Je bent ineens weer helemaal je eigen zorgeloze zelf.

Bewandel die weg en voel wat echte natuur je doet.
Een belofte! Dit gebied heeft weer iets wilds gekregen.
Zo is het goed. We zijn ons aangeharkte land ontstegen.