Wat er is is de eindeloos heldere landweg
de onmatig eeuwige landweg
zich rekkend op weg naar het rustpunt
uitrustend op weg naar het eindpunt
in het gras een krant en een beker, zo laag
bij de grond dat niemand ze mist
men liep daar zoëven zo zwart en trefzeker
dat men versmolt met zijn doelwit
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.