It straun leit leech en breed,
mooi êve yn ‘t daide fan de tejen,
de wiin, de fieuwlereup,
ik mark allene ‘t gotte swejen.
Wat krimpe en heeuwt en wier,
De lytje miet fan ‘t gotte, rúme.
Nach lytjer ding is hier:
in minsk, ferlôren en ferklúme.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.