De dijk is de huid van vlak, laag land.
Recht vooruit, op zwemafstand,
het lelieblad van Flevoland
Achter ligt een groene zee van gras
vol vogels. Wat gebeurt er in een eeuw?
Niets en alles: Marsmans eeuwige rampen.
Het petekind van Wilhelmina, geboren
in de stormvloednacht, al levens lang
geleden in de driehoek
van de smalle weg. Wie weet waar
hij moet kijken ziet haar lopen, licht
doorschijnend, op de rug gezien,
van Spakenburg naar Nijkerk
en weer terug. De drie dimensies
van een zeedijk: Lengte. Hoogte. Tijd.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.