Zeekoorts

Zeekoorts

Ik moet weer op zee gaan en in ’t verschiet
Een ster om aan te sturen, anders verlang ik niet
Het rukken van ’t wiel, ’t gekraak van het hout, het zeil ertegen,
Als de dag aanbreekt over grauwe zee, door een mist van regen

Want de roep van de rollende branding, brekend op de kust,
Dreunt diep in het land in mijn oren en laat mij nergens rust,
’t is stil hier, ‘k verlang een stormdag met jagende wolken
En hoogopspattend schuim en meeuwen om kronk’lende kolken

Ik ben een gedoemde zwerver, waar moet ik anders heen?
Maar gelaten door de wind gaan, weg uit de stad van steen.
Geen vrouw, geen haard verwacht mij. Ik blijf ook liever zonder.
‘k heb genoeg aan een pijp op wacht en een glas in ‘t vooronder

Dichter(s): J.J. Slauerhoff

Locatie: Coördinaten: (51.97396403066841, 5.305345262307366)

Taal: Nederlands

Datum geplaatst: november 2014

Relatie met locatie: Op het pand van Aegir Marine, een bedrijf dat zich bezighoudt met reparatie/revisie van schroeven en schroefas-secties van schepen.

Initiatiefnemer: Ruud Muis, directeur Aegir Marine

Vormgever: André van Zwieten

Opmerkingen of wetenswaardigheden: Het gedicht 'Zeekoorts' van Jacob Slauerhoff is zijn hertaling van het gedicht 'Sea Fever' van de Britse dichter John Masefield. 'Zeekoorts' is met laser gesneden uit 10mm dik scheepsstaal. De uitgesneden letters zijn vervolgens teruggeplaats in de openingen, op een wijze die, na plaatsing van het kunstwerk in een koekoek waarbij het licht alleen van boven komt, een golfbeweging in het typografisch beeld te zien geeft. Na het een voor een vastlassen van de letters is het materiaal kunstmatig geöxideerd, waarbij het geheel een onregelmatige roestkleur kreeg.

Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.