De zon begint met muntjes licht
te spelen op het beddelaken;
de dag is argeloos van gezicht
en stemmen in het huis ontwaken.
De aanslag van een zachte lach,
en van een kind het pril geschater
op de ondertoon van plonzend water:
Zij heft het naar de nieuwe dag.
Terug naar overzicht
Vind je dat er informatie over dit gedicht ontbreekt? Stuur een mail naar
info@straatpoezie.nl met de titel en locatie van het gedicht en de aanvullende informatie.